August 22, 2008
Ang semana nako makaingon ko nga nindot ug malipayon. Daghan ang mga nahitabo ug daghan ang mga mahanindot nga mga experyensa. Karon nga semana, makaingon pod ko nga kapoy gamay kay naa pod daghan nga buhatonon ug mga assignments nga dapat humanon. Bisan kapoy gamay, para nako basta naa ang akong mga amiga kuyog naku, walay kapoy... para nako walay problema.... labi na, na naa pod ang akong pamilya sa luyo nako perminte....
Karon nga semana, nakaingon ko sa akong kaugalingon nga ig human sa mga kasakit, sakripisyo ug kalisod nga imong naagian sa kinabuhi, maabot ra gihapon ang adlaw na mismo ang panahon ang mubaws para kanimo. Tungod sa mga amiga nako karon nabalik ang akong pagtuo sa akong kaugalingon. Tungod sa ilang gugma, nabalik ko kung unsa ko sauna. Karon nagpasalamat ko nga naabot sila sa akong kinabuhi.
Usa ra gyud ang klaro sa akong panghunahuna karon.. nga buhaton nako ang tanan na akong makaya para di sila mawala ka nako. Na di ko musugot nga mawala sila sa akong kinabuhi sama sa akong naagian.... Nag-ampo ko nga sana dili musugot ang Ginoo nga mahitabo ang akong gikahadlukan sa tanan.... Sa akong kinabuhi karon, makaingon ko nga wala nakoy mapangayo pa kay karon nga punto sa akong kinabuhi makaingon ko nga ako completo ug contento.
Friday, August 22, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)

No comments:
Post a Comment